سلام
حالتون چطوره؟؟ چه میکنین؟؟
حواستون هست یک ماه به همین زودی از سال گذشت؟/
چه خبرا؟؟
دیشب یکی از اقوام زنگ زد، چند وقت پیش شنیده بودم که براش خواستگار اومده و داره ازدواج میکنه، خب دم عید به روش نیاوردیم تا خودش بگه، که گفت فلانی میخوای یه خبر بهت بدم گفتم خیره ان شالله خوش خبر باشی، گفت عقد کردم، بهش گفتم قبلا خوشحالش شدما ولی الان ادای اونایی که اولین باره خوشحال میشنا برات در میارم . کلی خندیدیم و قلبا خوشحال شدم که عقد کرده؛
ایشون شش سال با یکی زندگی کرده بود، و بعد از این همه سال زندگی به شکل نامناسب و لجوجانه ای از هم جدا شدن، منو چون به عنوان ریش سفید قبول داشتن، بیشتر دعواهاشون رو تو این شیش سال من میرفتم جداشون میکردم و آشتیشون میدادم، دعواهای زد وخوردی شدید که یه بارم یادمه پام تو شیشه های خورد شده خونشون رفت 5 تا بخیه خورد . بگذریم، بالاخره این دو تا از هم جدا شدن، هفته آخری که دیگه کارشون تموم بود، به پسره (فامیل ما دختره است) زنگ زدم و از معایب طلاق دقیقا دو ساعت تمام حرف زدم، از تجریبات تلخ و عوارض بعد از طلاق ولی خب گوشش بدهکار نبود و اصولا این جور مواقع حرف تو سرشون نمیره و باید بهشون فرصت بدیم که تجربه کنن تا سرشون به سنگ بخوره!
دلم برای اون سالهایی که از عمرشون گذشت و به خاطر بی تدبیری جفتشون خراب شد میسوزه ولی خوشحالم و آرزو میکنم تو این مسیر و شوهر جدیدش زندگی توام با آرامش و رضایتی داشته باشن.
معتقدم طلاق در هر صورت یه بازی دو سر باخته که حالا حالاها نمیشه جبرانش کرد، اساسا تا حد مرگ باید پای زندگی ایستاد و نذاشت زندگی از هم بپاشه و الا اثرات مخرب زیادی طلاق داره که شرحش هم آدم رو آزار میده.
زندگی بچه بازی نیست که با یه نسیم و یه اختلاف و اصلا هزار تا اختلاف از بینش ببریم، باید بسازیم باید تحمل کنیم و تدبیر، و الا همه زندگی ها مشکلات و مشقت های طاقت فرسا داره که ممکنه هر کسی رو خسته کنه ولی باااااااااااید ادامه بدیم.
من بارها با عیال که صحبت میکنم میگم، منو شما هر وقت هم به بن بست برسیم باااااااااااااااااااید زندگیمون رو حفظ کنیم، عیال همیشه به من خورده میگیرن میگن یعنی علاقه هم نداشته باشی هم میخوای ادامه بدی من میگم بله اگه علاقه ای هم نباشه باااااااااااااااااید ادامه بدم، این تعهد ماست به هم و به بچه مون و به خانواده هامون، نمیشه بچه بازانه از زیر تعهدمون شونه خالی کنیم.
درباره این سایت